Type 1 diabetes is goed voor ongeveer 10% van de diabetesgevallen in de wereld, waarvan de meerderheid Type 2 is. Naar schatting 1-5% van alle gediagnosticeerde gevallen van diabetes is zeldzaam, zoals latente auto-immuundiabetes bij volwassenen (LADA), ouderdomssuikerziekte bij jongeren (MODY), mucoviscidose gerelateerde diabetes (CFRD), syndroom van Cushing en andere. Lees over deze verschillende vormen van diabetes en wat ze onderscheidt in de diabetesfamilie.

 

TYPE 2 DIABETES

Deze vorm van diabetes ontstaat wanneer het lichaam geen goed gebruik kan maken van insuline, een hormoon dat de bloedsuikerspiegel reguleert (insulineresistentie). Wanneer we eten, breken onze lichamen complexe koolhydraten af in glucose, de brandstof die we nodig hebben. De alvleesklier geeft insuline af die fungeert als een soort sleutel om de cellen te ontgrendelen, waardoor glucose kan binnendringen en geabsorbeerd kan worden. Bij diabetes type 2 produceert de alvleesklier in eerste instantie extra insuline, maar de productie kan uiteindelijk niet worden bijgehouden om de bloedsuikerspiegel onder controle te houden. Zonder insuline blijft suiker in het bloed en kan het ernstige schade toebrengen aan het hele lichaam. Van de 415 miljoen diabetesgevallen wereldwijd, wordt 90% geschat op Type 2. Er is momenteel geen genezing voor type 2 diabetes, maar het kan vaak wel worden behandeld. 

 

• Enkele risicofactoren zijn: obesitas, levensstijl, een zittend bestaan, roken en genetische aanleg, hoewel we tegenwoordig weten dat er geen exclusieve oorzaken zijn en dat deze vorm van diabetes soms niet kan worden voorkomen. 

 

ZWANGERSCHAPSDIABETES

Zwangerschapsdiabetes is een vorm van diabetes die een hoge bloedglucose tijdens de zwangerschap veroorzaakt. Zoals het aantal mensen met diabetes type 2 wereldwijd toeneemt, stijgt ook het aantal gevallen van zwangerschapsdiabetes wereldwijd. Ongeveer 1 op de 10 zwangere vrouwen krijgt de diagnose zwangerschapsdiabetes. Bij alle zwangerschappen verstoren de hormonen die door de placenta worden afgescheiden het gebruik van insuline in het lichaam, waardoor insulineresistentie wordt veroorzaakt. Als de insulineproductie niet hoog genoeg is om de insulineresistentie tegen te gaan, stijgt de bloedglucose in het bloed. GDM wordt gewoonlijk gediagnosticeerd als hoge bloedglucose vanaf 24 tot 28 weken zwangerschap. 

 

• Enkele risicofactoren:  GDM in een vorige zwangerschap, prediabetesgeschiedenis, verhoogde BMI, vorige baby groter dan 9 pond, geschiedenis van metabolische ziekte, zittend bestaan, familiegeschiedenis van type 2 diabetes of GDM. 

LADA DIABETES

Latente auto-immuundiabetes bij volwassenen is ook bekend als “late-onset” diabetes. De meeste volwassenen met de diagnose LADA zijn ouder dan 30 jaar. De progressie is traag; soms veroorzaakt het een verkeerde diagnose van type 2 diabetes. LADA-patiënten kunnen in eerste instantie orale medicatie, lichaamsbeweging en dieet gebruiken om hun diabetes te beheersen, maar zullen uiteindelijk insuline-injecties nodig hebben. Wat de diabetespopulatie betreft, wordt geschat dat LADA 5-10% van de gevallen voor zijn rekening neemt. De symptomen zijn vergelijkbaar met type 1 en type 2 diabetes – overmatige dorst, drinken en plassen, naast een wazig zicht.

MONOGENE DIABETES

Monogene diabetes is een zeldzame vorm van diabetes die wordt veroorzaakt door één enkele genmutatie. Het is goed voor ongeveer 1-2% van alle diabetesgevallen, hoewel de prevalentie ervan kan oplopen tot 5%. Het heeft kenmerken van zowel Type 1 als Type 2, en wordt vaak verkeerd gediagnosticeerd als een van die meest voorkomende types. Er zijn twee belangrijke vormen van Monogene diabetes (met subtypes in elk) bij pasgeborenen  (zuigelingen vanaf de geboorte tot 7 maanden) en MODY (Maturity Onset Diabetes of the Young) die meestal in de late kinderjaren tot aan de volwassenheid worden gediagnosticeerd.

• Enkele risicofactoren zijn: genetische aanleg. Er is meestal een sterke familiegeschiedenis van diabetes en in meerdere generaties, Diagnose, dus gaat het om genetische tests voor deze diabetes-veroorzakende genmutaties die de insulineproductie verstoren.

DIABETES IN VERBAND MET TAAISLIJMZIEKTE

Mensen met Cystische Fibrose ontwikkelen te veel slijm, dat op zijn beurt de alvleesklier kan beschadigen. Als er littekens ontstaan, stopt de alvleesklier met het produceren van normale hoeveelheden insuline, waardoor de persoon “insulinetekort” krijgt (zoals iemand met type 1 diabetes of niet in staat is om de insuline te absorberen (zoals iemand met type 2 diabetes).