Een dag in het leven met Myrthe met de Omnipod DASH™ Systeem
Insulet Advertorial
Vanochtend werd ik wakker met zo’n nare ochtend hypo van 3.1 mmol/l. Zo’n hypo waardoor wakker worden bijna onmogelijk lijkt omdat je lichaam zo moe is. Ik pakte gelijk mijn pomp en zette de basaal uit voor een half uur. Vervolgens gooide ik een lading Dextro in mijn mond en na een tijdje voelde ik me weer iets beter. Ik pakte mijn pomp en op de homescreen van mijn Omnipod DASH™ PDM (Personal Diabetes Manager) zag ik dat ik dat mijn tijdelijke basaal nog veertien minuten doorliep. Ook zag ik gelijk dat ik nul actieve eenheden had en dat mijn laatst ingevoerde bloedsuiker 3.1 mmol/l was. Ik controleerde mijn bloedsuiker nog een keer. Met 4.8 mmol/l en een pijl scheve omhoog stapte ik met een gerust maar ook uitgeput gevoel uit bed.
Diagnose diabetes type 1
Achttien jaar geleden zat ik samen met mijn moeder bij de huisarts. Ik was vijf jaar en kreeg de diagnose diabetes type 1. Een leven zonder diabetes kan ik mij dus niet herinneren. Wel kan ik me herinneren hoe anders diabetes management er achttien jaar geleden uitzag. Ik spoot op vaste momenten een vast aantal eenheden insuline. Ik mocht niet meer koolhydraten eten dan de arts mijn ouders vertelde. In de ochtend één boterham met hartig beleg, één boterham met zoet beleg en een glas melk. Tijdens de lunch at ik 3 boterhammen, twee met hartig beleg in één met zoet beleg. Ik vond het maar irritant. Ik wilde gewoon eten waar ik zin in had! En spuiten vond ik verschrikkelijk. Ik was (en ben nog steeds) bang voor naalden.
Na mijn elfde verjaardag mocht ik overstappen op een insulinepomp. Ik kreeg een blauw kastje aan mijn riem. Hierdoor hoefde ik veel minder naalden te gebruiken, al vond ik het set vervangen wel een drama. Zo’n kastje voor mijn insuline vond ik wel cool, maar aan de andere kant vond ik het eigenlijk maar een lelijk ding. Mijn arts probeerde ik te overtuigen om een insulinepomp te maken met kleurtjes op het scherm, net als bij een mobiel. Hij moest hardop lachen en zei dat misschien in de verre toekomst insulinepompen er wat mooier uitzagen.
Nieuwe insulinepomp
Na de hypo van vanochtend besef ik me weer hoe blij ik ben dat ik nu een insulinepomp gebruik. Het gemak waarmee ik even snel mijn basaal kan verlagen is fantastisch. Hoe snel ik inzicht heb in de data die ik nodig heb om beslissingen over mijn diabetes management te maken maakt het leven ook net een stukje makkelijker. Ik gebruik sinds een paar weken mijn nieuwe insulinepomp: die Omnipod DASH™. De pomp die meer op een telefoon lijkt dan op een insulinepomp. De grootste pluspunten zijn voor mij dat ik geen naald zie bij het vervangen van de Pod, het prachtige en vooral functionele design van de PDM én dat er geen pomp met een draadje aan me vast zit!
Met één blik op mijn PDM zie ik gelijk de hoeveelheid actieve insuline, mijn laatst ingevoerde BG en de laatste bolus. Eén keer swipen en ik zie mijn actieve basaalprogramma. Nog één keer swipen en ik zie dat mijn Pod vandaag verloopt. Swipen op je insulinepomp, ik blijf het ontzettend gaaf vinden.
Een piepende Pod
Na een lange werkdag plof ik ’s avonds weer op de bank. Moe maar voldaan. Ik merk toch dat de hypo van vanochtend me erg veel energie heeft gekost. Ik zet de tv aan, zak onderuit en begin met het schrijven van deze blog. Totdat mijn Pod begint de piepen. Even was ik vergeten dat ik mijn Pod nog moest vervangen vandaag! Mijn vriend legt een nieuwe Pod, mijn PDM en de insuline op mijn schoot en binnen een paar minuten zit er een nieuwe Pod op mijn arm. Ik tik de laatste zinnen van deze blog, leg mijn laptop aan de kant en val in slaap. Morgen weer een dag!
Liefs,
Myrthe
Deze getuigenis van een gebruiker over het Omnipod DASH™ Systeem heeft betrekking op een individuele ervaring met het Omnipod DASH™ Systeem. Gebruikerservaringen kunnen verschillen. Bespreek behandelopties altijd met uw diabetes behandelteam.
